به گزارش سینماپرس، خسرو دهقان منتقد سینمای ایران در گفتگو با مهر درباره برگزاری جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران بیان کرد: جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران بدون شک یکی از رویدادهای فرهنگی مهم و تأثیرگذار در عرصه سینما به شمار میرود. این رویداد نه تنها فرصتی است برای معرفی چهرههای شاخص نقد سینما به جامعه، بلکه موجب میشود مخاطبان سینما با دیدگاههای تحلیلی و تخصصی این منتقدان بیشتر آشنا شوند و جایگاه حرفهای آنان را به رسمیت بشناسند.
وی تاکید کرد: در حقیقت، منتقدان سینمایی را میتوان بخشی حیاتی و جداییناپذیر از پیکره هنر سینما دانست که با تحلیلهای عمیق و نظرات کارشناسی خود، نقش مهمی در غنای گفتمان سینمایی ایفا میکنند.
دهقان افزود: اگر بخواهیم نگاه عموم مردم را مورد بررسی قرار دهیم، معمولاً بازیگران سینما بهعنوان چهرههای شناختهشده و جذاب، همچون ویترین مغازه مقابل چشم مخاطبان قرار میگیرند. از سوی دیگر، کارگردانان نیز بر اساس مبانی تئوریک سینما و نقش محوریشان در خلق آثار سینمایی، همواره جایگاه ویژهای نزد اهالی سینما داشتهاند. با این حال، نکته قابل تامل اینجاست که سایر عوامل تأثیرگذار در تولید فیلم، از تهیهکنندگان که مسئولیت تامین مالی و لجستیک پروژهها را بر عهده دارند تا تیمهای فنی و پشتصحنه معمولا آنگونه که شایسته است مورد توجه قرار نمیگیرند.
این منتقد سینما درباره تاثیر منتقدان بر سلیقه مخاطبان سینما توضیح داد: در مورد تاثیر منتقدان بر ذائقه سینمایی مخاطبان باید گفت که اگرچه ممکن است در کوتاهمدت نتوانند تغییرات چشمگیری ایجاد کنند اما در بلندمدت، تحلیلهای مستمر و اصولی آنان میتواند نقش تعیینکنندهای در شکلگیری سلیقه هنری جامعه داشته باشد.
وی بیان کرد: منتقدان بهعنوان بخشی جداییناپذیر از اکوسیستم سینما عمل میکنند و حذف آنان از این چرخه میتواند اختلالات قابل توجهی در روند طبیعی رشد و توسعه سینما ایجاد کند، همانگونه که نقص در عملکرد هر یک از ارگانهای حیاتی بدن میتواند سلامت کل سیستم را به خطر بیندازد.
دهقان با تاکید بر اینکه نباید برای داوران معیار تعیین کرد، گفت: مساله داوری در چنین رویدادهایی از حساسیت ویژهای برخوردار است. به اعتقاد من، هیچ فرد یا نهادی نباید برای داوران محدودیتهای تحمیلی ایجاد کند یا آنان را ملزم به پیروی از معیارهای از پیش تعیینشده کند. هر یک از داوران ممکن است بر اساس دانش و تجربه شخصی خود معیارهای متفاوتی برای ارزیابی آثار داشته باشند و در نهایت این رأی اکثریت است که تعیینکننده خواهد بود.
وی در پایان تصریح کرد: ما به عنوان مخاطبان و علاقهمندان به سینما نباید مرزهای محدودکنندهای برای فرآیند داوری ترسیم کنیم. تنها معیار واقعی برای سنجش عملکرد یک داور، میزان صداقت و امانتداری او در لحظات خلوت است، زمانی که در سکوت شب به مرور انتخابهای خود میپردازد و تنها در برابر وجدان خویش و پروردگارش مسئول است. بدیهی است که داوران مختلف ممکن است سلیقهها و دیدگاههای متفاوتی داشته باشند و این تنوع آرا نه تنها امری طبیعی، بلکه نشانهای از پویایی و سلامت یک رویداد هنری محسوب میشود.
پانزدهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران نیمه دوم خرداد سال جاری به دبیری جعفر گودرزی برگزار میشود.
ارسال نظر